Nedavno sam pisao o tome kako je zloupotrebama položaja, uticaja i političke popečitelj i ministarka, bolje reći grobar prosvjete i kulture, Natalija Trivić, po zanimanju konobarica-poslastičar postala docent na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Banjaluci. Pročitajte analizu i primjedbe univerzitetskog profesora, kojima je do kraja ogoljena najuspješnija konobarica Republike Srpske..
– AKADEMIJA UMJETNOSTI UNIVERZITET U BANJOJ LUCI
Banja Luka, 22. 7. 2022.
PREDMET:
Primjedbe na izvještaj komisije o prijavljenim kandidatima za izbor u zvanje nastavnika iz uže umjetničke oblasti Produkcija
Poštovani dekane i prodekani Akademije umjetnosti,
Želio bih da ovim putm uložim određene primjedbe na Izvještaj Komisije o prijavljenim kandidatima za izbor nastavnika u zvanje iz uže umjetničke oblasti Produkcija. Izvještaj je objavljen na sajtu Univerziteta u Banjoj Luci dana 15. 7. 2022. godine.
Primjedbe se tiču bodovanja četiri rada kanididata dr Natalije Trivić, navedeno u rubrici Naučna djelatnost kandidata. Po mom uvjerenju, a nakon detaljne analize kao i konsultacija sa kolegama, smatram da ovi radovi nisu adekvatno bodovani prema Pravilniku o postupku i uslovima izbora nastavnika i saradnika na Univerzitetu u Banjoj Luci . U nastavku dajem obrazloženja i molim vas da ih shvatite dobronamjerno.
Rad br. 1.
Trivic, N. (2022). Characteristics of Political Communications in New-Media Environment: Campaign for Presidential Elections in the Republic of Srpska/B&H 2018, Media Dialogues, Vol. 15 No 2, pp 25-49.
Komisija je ovaj rad svrstala u kategoriju originalni naučni rad u naučnom časopisu međunarodnog značaja koji nosi 10 bodova.
Mislim da je ovo naprečac donijeta odluka , s obzirom na to da autorka, svjesno ili nesvjesno, nije predstavila neke osnovne podatke koje su „sine qua non“ za empirijsko istraživanje ovakvog tipa. Kao prvo, autorka nije objasnila kako je izabrala ispitanike za svoju anketu, odnosno kakav je način uzorkovanja (osim što kaže da su izabrani na dobrovoljnoj osnovi – ali to se valjda podrazumijeva). Vjerujem da autorka zna da u društvenim naukama postoje uzorci koji su zasnovani na teoriji verovatnoće i oni koji nisu (u obe grupe imamo više podvrsta). Ali u ovom radu nema te informacije (a koja je u anketnim istraživanjima nekad i presudna za rezultate). Kao drugo, autorka nema hipotezu, odnosno ne kaže šta tačno dokazuje u istraživanju. Kao treće, u spisku literature imamo samo 6 naučnih i stručnih radova. Dovoljno za studentske radove na drugoj i trećoj godini fakulteta, ali ne za jedna naučni rad. Kao četvrto, nema demografskih podataka o ispitanicima (dob, pol, školovanje…). Kao peto, rezultati ankete i analize sadržaja uopšte nisu sintetizovani u zaključku… Rad ima još dosta propusta, ali i čak i ovi navedeni toliko su veliki da nje jasno kako su promakli autorki, a sigurno da ne bi mogli promaći nijednom ozbiljnom recenzentu, pa se jedino može zaključiti da ovaj rad nažalost nije prošao neku ozbiljnu recenziju. Teško je reći da li je riječ o propustima autorke ili recenzenata, ali to nije prihvatljiva praksa u naučnim časopisima međunarodnog značaja. Predlažem da se ovaj rad ne boduje.
Rad br. 2.
Trivić, N. (2022). Uloga tehnologije u zaštiti i dostupnosti kulturnog nasljeđa Republike Srpske, Zbornik radova Fakulteta dramskih umetnosti, br. 41, Fakultet dramskih umetnosti, Beograd.
(N.B. U izvještaju komisije došlo je do omaške u nazivu rada, tj. piše : „Zaštita i dostupnost kulturnog nasljeđa Republike Srpske kroz prizmu tehnološkog razvoja).
Komisija je rad svrstala u kategoriju originalni naučni rad u naučnom časopisu nacionalnog značaja i dala 6 bodova.
I u ovom slučaju smatram da kategorija originalnog naučnog rada ne odgovara sadržaju ovog rada, prevashodno zato jer tema rada nije u domenu nauke nego jedne stručne oblasti, naime zaštite kulturnog nasljeđa u ustanoavama kulture. Kao što se može iščitati iz sažetka i integralnog teksta, autorka se bavila utvrđivanjem u kom stepenu je izvršena digitalizacija kulturnog nasljeđa Republike Srpske i faktora koji ograničavaju digitalizaciju. To je dosta korisno, ali rekao bih, prosto istraživanje , kakvo inače sprovode studenti, novinari i razne stručne službe obavljaju intervjue sa nadležnim osobama, pregledaju legislativu i prebrojavaju građu…
Zato smatram da ovaj rad ne treba bodovati kao naučni rad, jer jednostavno nema naučnog doprinosa. Može se bodovati kao stručni rad u časopisu nacionalnog značaja, iz kategorije 22. Pravilnika ili neka druga kategorija.
Rad br. 5.
Trivić, N. (2019). Mediji i komunikacijska (r)evolucija, Politeia, Vol. 9 No. 18, 115-135.
Komisija je ovaj rad svrstala u kategoriju originalni naučni rad u naučnom časopisu međunarodnog značaja i dala mu 6 bodova.
Ova kategorizacija je takođe upitna, prije svega iz razloga što autorka iznosi ideje koje su već opštepoznate, i to ne samo u studijama medija, nego i mnogo šire. Kroz gotovo cijeli rad, ona govori o tome da je internet interaktivan medij a to je nešto što znaju ne samo svi naučnici i stručnjaci, nego svi ljudi koji koriste neku društvenu mrežu, blog, komnentarišu na portalima… Ponavljaju se opštepoznate stvari: da tradicionalni mediji imaju jednosmjernu komunikaciju, a internet omogućava interaktivnost publike u komunikaciji; da publika više nije pasivni primalac informacija, već je aktivni učesnik u komunikaciji i tome slično… Nakon toga piše o medijskoj konvergenciji, takođe jednoj opštepoznatoj pojavi. Moje mišljenje je da ovaj rad nije ni po čemu originalan niti naučan. To naravno ne znači da je bezvrijedan, ali u njemu nema novih naučnih saznanja.
Iz predočenih razloga mišljenja sam da ni ovaj rad ne treba da se boduje kao originalni naučni rad, nego kao stručni rad u časopisu nacionalnog značaja, iz kategorije 22. Pravilnika, ili kao neka druga slična kategorija.
Rad br. 6
Trivić, N. (2015). Marketinško oblikovanje javnih televizijskih servisa, Aktuelnosti, No. 35, 8-62.
Komisija je i ovaj rad svrstala u kategoriju originalni naučni rad u naučnom časopisu međunarodnog značaja i dala mu 6 bodova.
Po mom skromnom mišljenju, i ovdje je u pitanju precjenjivanje značaja rada. Ne razumijem zašto je komisija odlučila da se ovaj rad ocjeni kao naučni, jer mislim da to nije, kako zbog same teme, tako i zbog strukture. Prvi dio rada je prepričavanje marketinških koncepata iz par udžbenika marketinga. Drugi dio je analiza poslovanja Radio-televizije Republike Srpske (po modelima PEST i SWOT). Treći dio je autorkim prijedlog marketing strategije za RTRS (po njenom mišnjenju javne televizije treba da zasnuju svoj rad na marketinškim prinicipima. Naučni radovi jednostavno nemaju ovakvu strukturu i ne bave se nuđenjem poslovnih savjeta i strategija.
Predlažem da se stoga ni ovaj rad ne boduje kao naučni rad, nego možda kao stručni rad, u časopisu nacionalnog značaja, iz kategorije 22. Pravilnika.
Ljubazno molim komisiju i nadležna tijela Akademije da razmotre ove primjedbe i ponovo izvrše bodovanje gore navedenih radova. Želim da napomenem da ovo nije nipošto kritika uvaženih članova komisije. Kako sam mogao da vidim iz njihovih referenci, oni su svi profesori iz umjetničkih disciplina (produkcija, scenario) i zato bih predložio da se za bodovanje naučnih radova angažuje docent ili profesor iz društvenih nauka ili da se radovi uopšte ne boduju, nego samo pobroje.
Takođe želim da istaknem da ovo nije zahtev da se poništi izbor u zvanje. Pošto se izbor u zvanje docenta se vrši u domenu umjetničke oblasti, a ne naučne oblasti, bodovanje naučnih radova vjerovatno neće uticati na odluku o izboru u zvanje. Ali, složićete se, ipak negativno utične na ugled i naučni integritet Univerziteta u Banjoj Luci, našeg najstarijeg univerziteta u Republici Srpskoj.
Anonimni profesor
(Nebojsavukanovic.info)
